مسئولان در خواب و زنان در حال روسپیگری/ درآمد روزانه زنان و مردان تن فروش چقدر است؟
تاریخ انتشار: ۱۱ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۹۸۳۶۹۲
رویداد۲۴ در برخی از خیابان‌های تهران که راه بروید، در کنار خیابان زنانی را با لباس‌های تقریبا نامتعارف میبینید که هر چند دقیقه یکبار با ماشینی که جلوی پای آنها ترمز کرده است صحبت میکنند و در آخر یا سوار می‌شوند یا منتظر ماشین بعدی می‌ایستند. «روسپیگری» یا «تن فروشی» واژه‌ای است که به این زنان داده میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
تن فروشی در ایران همانند سایر کشور‌ها وجود دارد و البته برای آن مجازاتی هم تعیین شده است. به عقیده آسیب شناسان تن فروشی شکل‌های متفاوتی دارد و شرایط برای همه آنها یکسان نیست. در مناطق مرفه شهر زنان و مردان اغلب در کنار نیاز مالی سعی دارند تا لذت را از سکس تجربه کنند، اما در پایین شهر و حاشیه‌های شهر عمدتا زنان و مردان صرفا و صرفا برای تامین نیاز مالی خود دست به چنین کاری می‌زنند و حتی با کمترین قیمت مانند ۲۰ هزار تومان هم حاضر به چنین کاری هستند.
طی بررسی‌های صورت گرفته، اغلب زنانی که تن فروشی میکنند در کودکی مورد تجاوز یا بی حمایتی شدید قرار گرفته اند و به لحاظ شرایط روحی و روانی وارد این مسیر شده اند. برخی از آنها پس از مدتی دست از این کار می‌کشند، اما برخی دیگر هم تا سال‌ها مشغول به این کار هستند.
مدتی قبل در تهران نیرو‌های انتظامی سعی در جمع آوری آنها از خیابان‌ها شدند و به دلیل اعتراض اهالی محل به شدت با این زنان برخورد شد. بعد از این اتفاق آنها نیز سعی کردند تا با تشکیل گروه و تیم به صورت واسطه‌ای مشغول به کار شوند. واسطه عموما یک آقا است که در خیابان‌ها می‌ایستد و قیمت و مشخصات را به مشتریان می‌دهد و پس از انجام معامله بخشی از پول دریافتی را به عنوان سهم برای خود برمی‌دارد. طبق یک عرف عموما واسطه هیچگونه ارتباط جنسی با زنان برقرار نمیکند تا حساب کتاب‌ها و ارتباط کاری آنها برهم نخورد.
زنان تن فروش عمدتا ۲ الی ۳ هفته در ماه را کار میکنند و بستگی به سن، ظاهر و سایر ویژگی‌ها برای هر بار رابطه جنسی مبلغی از ۱۵۰ هزار تومان تا ۲۵۰ هزار تومان دریافت میکنند، البته هستند زنانی که با توجه به ویژگی‌های ظاهری بارزی که دارند، دریافتی‌های بیشتری هم کسب میکنند.
امیرمحمود حریرچی فعال اجتماعی و آسیب شناس به جامعه ایرانی می‌گوید: من ابتدا باید بگویم که با واژه روسپیگری مخالف هستم، زیرا این کار اکنون به عنوان یک صنعت در دنیا شناخته شده است. معتقدم این کار بزرگترین تبعیض علیه زنان به حساب می‌آید. اگر زنان مورد حمایت قرار نگیرند و خواسته هایشان تامین نشود ممکن است به تن فروشی روی بیاورند. زنانی که تن فروشی میکنند زنانی هستند که اغلب مورد آزار جنسی قرار گرفته اند. واسطه گر یک مرد است، معامله گر یک مرد است، اما قربانی این ماجرا یک زن است، این زن است که در جامعه به واسطه این کار طرد میشود و در محاکم با او برخورد میشود. من زمانی که در سوئد بودم نیز بر روی این موضوع تحقیق کردم و اگر این اتفاق رخ دهد به جای زن به سراغ آن مردی که به سمت زن آمده است میروند و با او برخورد میکنند.
حریرچی ادامه داد: بحث تجاوز و تعدی به زنان در کشور ما بسیار شایع است، اما برای حفظ و ترس از آبرو این مسائل را عنوان نمی‌کنند و اگر هم اعلام کنند حمایتی از آنها نمی‌شود. طبق آماری که دارم حدود ۲۰ هزار زن در تهران هستند که مشغول به این کار هستند. تن فروشی هم البته شیوه‌های متفاوتی دارد. مثلا یک نوع از آن که زیاد شایع نیست دیت گذاشتن (قرار گذاشتن) بدون رابطه جنسی است. به این صورت که آقا به خانم پول می‌دهد و با او برای صرف شام به رستوران می‌رود و در آخر از هم جدا می‌شوند. حس تنهایی باعث میشود تا مردان به این قرار ابتدایی امید ادامه دار شدن داشته باشند.
زنان از حقوق جنسی خود آگاه هستند
این آسیب شناس با بیان اینکه معاشقه و برقراری ارتباط صرفا در رابطه جنسی نیست، گفت: زنانی که به اینگونه قرار‌ها میروند طبیعتا باید زیبایی خوبی داشته باشندو مردان به امید ادامه دار شدن ارتباط با خانمی که زیبا است، اینگونه قرار‌ها را میگذارند.
۷۰ درصد طلاق‌ها به دلیل عدم رضایت از رابطه جنسی است
حریرچی ادامه داد: زنان ما دیگر حقوق جنسی خود را میشناسند و معتقدند آنها نیز همچون مردان باید در رابطه جنسی لذت را تجربه کنند، حال زن متاهلی که به این لذت دست پیدا نمیکند چه کاری باید انجام دهد؟ طی تحقیقی که یکی از دانشجویانم از زوج‌های که طلاق گرفته بودند انجام داده، ۷۰ درصد از آنها به علت نارضایتی از رابطه جنسی از همدیگر جدا شدند. طلاق عاطفی هم که اکنون زیاد درباره آن میشنویم هم اساس آن از عدم رضایت جنسی می‌آید. متاسفانه این عدم رضایت به تدریج خیانت را هم به دنبال دارد.
این جامعه شناس با بیان اینکه در ایران و برخی از کشورهای دیگر متاسفانه حقوق زنان نادیده گرفته میشود، گفت: اینکه زنان در اغلب موارد حمایت نمیشوند و حقوقشان نادیده گرفته میشود، باعث میشود تا اینگونه مشاغل (روسپیگری) افزایش پیدا کند.
تن فروشی از راه دور و صرفا برای ارضا شدن
حریرچی با اشاره به درآمد اینگونه افراد، گفت: برخی به علت فقر و برخی برای تجربه لذت تن به اینکار میدهند، در حاشیه‌های شهر قیمت‌ها به ۲۰ هزار تومان هم میرسد و افرادی که در مناطق مختلف شهر میبینید هم ۱۵۰ تا ۲۵۰ تومان برای تن فروشی دریافتی دارند. البته هستند افرادی که از راه دور و فضای مجازی و فیلم وصرفا برای ارضا شدن تن فروشی میکنند و مبلغی را دریافت میکنند.
(مردان متاهل) مشتریان زنان تن فروش
حریرچی ادامه داد: مشتریان این زنان اغلب مردان متاهل هستند، مردانی که برخی از آنها خواهان تجربه مدل‌هایی از رابطه جنسی هستند که زنشان تن به آن کار نمی‌دهد. رابطه زن و مرد رابطه فاعل و مفعولی نیست، هر دو طرف نیاز جنسی دارند.
حداقل میانگین سن روسپیگری به ۱۳ سال رسیده است
حریرچی با بیان اینکه حداقل میانگین سنی دخترانی که تن فروشی میکنند به ۱۳ سال رسیده است، خاطرنشان کرد: این سنی که میگویم برای مناطق بسیار فقیر نشین است و حتی گزارش مجلس هم در این باره بوده است. نکته کلیدی در این باره این است که این دخترانی که سن کمی دارند اغلب مورد تجاوز قرار گرفته اند و یا مواد مخدر مصرف میکنند، از همین رو اکنون این کار را انجام میدهند. یا اصلا دختری که در سن پایین ازدواج میکند آیا این ازدواج است؟ خیر این فروختن دختر است و مردی که او را به همسری میگیرد صرفا برای تامین نیاز جنسی خود است. باز هم باید بگویم ریشه همه مشکلات این زنان به یک مرد میرسد، مردی که از زن حمایت نکرده و حقوق او را نادیده گرفته است.
مردان جذاب و خوش هیکل، در اجاره زنان پولدار
حریرچی ادامه داد: موضوع دیگری که اکنون زیاد شایع نشده است تن فروشی مردان است، البته نه رابطه مرد با مرد، بلکه مردانی که ظاهر جذاب و هیکل خوبی دارند از سوی زنان پولدار اغلب مسن اجاره می‌شوند که قیمت آنها به ۵۰۰ هزار تومان هم میرسد.
منبع: جامعه ایرانی
خبر های مرتبطمنبع: رویداد24
کلیدواژه: رویداد24 روسپیگری زنان روسپی تن فروشی تن فروشی زنان تن فروشی مردان تن فروشی در ایران تن فروشی در تهران قیمت تن فروشی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.rouydad24.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «رویداد24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۹۸۳۶۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فرهنگ سازی به زمان نیاز دارد
به گزارش همشهری آنلاین، فهیمه فرهمندپور؛ رئیس شورای فرهنگی و اجتماعی خانواده و زنان در روزنامه همشهری نوشت، سؤالی مطرح شده مبنی بر اینکه چه کارهایی باید می‌شد تا شاهد اتفاقات و توهین‌هایی که در بازی پرسپولیس و سپاهان به تماشاگران زن شد، نباشیم. در این موضوع چند نکته وجود دارد؛ نکته نخست این است که کارهای فرهنگی تدریجی و دیربازده است. فرهنگسازی چه به این معنا که مقوله‌ای می‌خواهد فرهنگ شود و چه به این معنا که می‌خواهیم مقوله‌ای از فرهنگ حذف یا اصلاح شود، به زمان نیاز دارد. فرهنگ ورزشگاه نه در مدت ۶ماه و یک سال ساخته شده و نه قرار است در این مدت ۶ماه و یک سال تغییر کند.
نکته دوم؛ این اتفاق نشان داد اینکه ادعا شود با حضور تعدادی از زنان در ورزشگاه میشود بر فرهنگ موجود در این فضا مسلط شد و آن را تغییر داد، در ساحت واقعیت، شدنی نیست. تامین امنیت زنان در ورزشگاه فقط این نیست که در ورودی و خروجی مجزا برای زنان درنظر گرفته شود یا سرویس‌های بهداشتی مناسب برای آنها پیش‌بینی شود. مسئله مهم در این موضوع، وضعیت فرهنگی ورزشگاه‌هاست. این وضعیت موجود در یک سال و ۶ماه شکل نگرفته که با یک سال و ۶ماه کار بتوانیم آن را تغییر بدهیم. متأسفانه ورزشگاه‌رفتن زنان طبیعتا چنین مخاطراتی را به همراه دارد و به‌نظر نمی‌رسد که صرفا با دستگیری یک نفر خاطی یا عذرخواهی او این مسئله حل شود و تضمینی وجود ندارد که تکرار نشود.
موافقان حضور زنان در ورزشگاه‌ها این موضوع را با حضور زنان در سینماها و پارک‌ها مقایسه میکنند و می‌گویند همانطور که زنان و مردان در سینما و تئاتر یا در خیابان و پارک می‌توانند در فضای مشترک کنار هم باشند، در ورزشگاه‌ها هم می‌توانند با هم فوتبال تماشا کنند. زنان را کنار بگذاریم و خود مردان را با هم مقایسه کنیم. مردانی را سراغ دارید که بعد از تماشای یک فیلم صندلی‌های سالن سینما را بشکنند؟ ولی بارها این اتفاق در ورزشگاه‌ها افتاده است. فضای ورزشگاه با سینما و تئاتر قابل مقایسه نیست و نگاه متفاوتی را برای حل مسائل می‌طلبد. افرادی که مخالف حضور زنان در ورزشگاه‌ها هستند، این دغدغه‌ها را داشتند. با اتفاقاتی که افتاده است میشود واقع‌بینانه اظهارنظر کرد که با صرف درست‌شدن زیرساخت‌هایی مثل نرده‌کشی، ورودی و خروجی مجزا و... مسئله حل نمی‌شود.
این مسئله را چطور میشود حل کرد؟ نظر بعضی این است که با درنظرگرفتن جرایم سنگین و برخوردهای انضباطی برای خاطیان، فضا را برای حضور زنان فراهم کنیم. در این موضوع هم باز زنان را کنار بگذاریم و ببینیم در حوزه ورزش آقایان، در مسابقات و سالن‌های ورزشی مردان، جریمه‌هایی که قبلا درنظر گرفته شده و برخوردهای انضباطی که انجام داده‌اند، برای مواجهه با تخلفات، خشونت‌ها و بی‌اخلاقی‌ها بازدارنده بوده است؟ به‌نظر میرسد که جواب به این سؤال منفی است. هیجان در ورزشگاه‌ها بالاست و غالبا مجازاتی که درنظر گرفته میشود، بازدارنده نیست.
در این شرایط عده‌ای از زنان هم علاقه‌مند به حضور در ورزشگاه‌ها هستند و دغدغه حضور در این فضاها را دارند و شاید گفته شود که این حق آنهاست که به علاقه‌شان پاسخ داده شود، اما باید دید پاسخ‌دادن به این علاقه ارزش چنین هزینه‌هایی را دارد یا نه؟ مقایسه فایده - هزینه است؛ اینکه ارزش دارد برای پاسخ به این علاقه زنان، آنها مورد اهانت قرار بگیرند؟ باید موضوع یکبار از این منظر و از این نگاه مورد بررسی قرار بگیرد. صرف آماده‌کردن زیرساخت‌های فیزیکی برای حضور زنان، امنیت‌بخش نیست.
منکر ضرورت کار فرهنگی یا مواجهه انضباطی با خاطیان نیستم؛ مسئله میزان اثربخشی چنین اقداماتی برای تضمین امنیت فیزیکی، اخلاقی و روانی خانم‌هاست؛ نکته‌ای که حتما باید در ارزیابی درخصوص پاسخ به نیازهای خانم‌ها برای حضور در میادین ورزشی مردان، مورد توجه و تأکید قرار گیرد.
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟